Przedstawiono problem analizy złożonych konstrukcji stalowych w odniesieniu do badań analitycznych i numerycznych pojedynczego elementu konstrukcji. Celem było wykazanie zgodności obranych metod wyznaczania parametrów wytrzymałościowych belki wspornikowej oraz dobranie najlepszego przekroju poprzecznego w optymalizacji konstrukcji. Analitycznie oraz numerycznie wyznaczono strzałkę ugięcia belki oraz wartość maksymalnych naprężeń zredukowanych (wg Hubera von Misesa). Analizę numeryczną, z użyciem metody elementów skończonych, oraz optymalizację przeprowadzono w środowisku ANSYS. Na podstawie analizy statycznej konstrukcji przeprowadzono optymalizację masy belki poprzez zmianę jej wymiarów przekroju poprzecznego, przy uwzględnieniu wskazanych w pracy kryteriów optymalizacyjnych. W wyniku optymalizacji zostały wybrane rozwiązania spełniające wymagane kryteria. Masa konstrukcji została zmniejszona o połowę w porównaniu do wartości początkowych projektowanej konstrukcji. Dopuszczalne naprężenia nie zostały przekroczone.