Energochłonność budynku określa się jako ilość energii (m.in. cieplnej, elektrycznej) dostarczonej do budynku z zewnątrz w związku z poprawną eksploatacją budynku w ciągu roku. Określana jest za pomocą różnych wskaźników wyrażonych w kWh/(m2·rok): wskaźnik energii użytkowej - EU, wskaźnik energii końcowej - EK, a w świadectwach charakterystyki energetycznej ocenia się budynki w odniesieniu do wskaźnika nieodnawialnej energii pierwotnej EP. Większość użytkowników uważa, że energochłonność zależy od systemu grzewczego, dlatego koncentrują się tylko na poszukiwaniu supernowoczesnego i taniego w eksploatacji systemu produkującego ciepło na potrzeby c.o. i c.w.u. Kształtowanie energooszczędnego budynku (o niskiej energochłonności) to złożony proces, w którym należy wziąć pod uwagę różne elementy wpływające na ilość zużytej energii. Jednocześnie obiekty budowlane należy projektować tak, aby możliwe było komfortowe użytkowanie tych budynków, zapewniając odpowiednie parametry mikroklimatu wnętrza. W pracy przedstawiono analizę wpływu parametrów fizykalnych przegród zewnętrznych i ich złączy oraz systemu wentylacji na energochłonność budynku.